در دفاع شخصي چه مهارتهايي بايد بياموزيم؟
وقتى صحبت از كسب مهارت براى دفاع شخصي به ميان ميآيد قطعا بايد به هنرهاى رزمى رجوع كرد اما سوال اينجا مطرح ميشود كه آيا همه هنرهاى رزمى در ارتقاء سطح مهارت هنرجو يكسان عمل ميكنند و درغير اينصورت كدام رشته رزمى ميتواند اين مهارت راتكميل نمايد. هر كدام از هنرهاى رزمى با سیستمها و سنتهای مدونی از تکنیکها و فنون مبارزهای که با انگیزهها و دلایل متفاوتی در سبك خود تمرین میكنند وهركدام فلسفه درونى ونگاه خود را نسبت به سبك رزمى خود دارند. از ديرباز تاكنون ميان سبكهاى مختلف هنرهاى رزمى اختلاف نظرهاى در رابطه با برترى سبك خود نسبت به ديگر سبكها وجود داشته و دارد، اما وقتى صحبت از دفاع شخصي ميشود ديگر هيچ قانونى در مبارزه تعريف نميشود و صحبت از يك نبرد تن به تن ميباشد، شايد در سالهاى دور كه تكنولوژى به اين شكل پيشرفت نكرده بود وافراد به نتايج آزمون ومبارزات ميان سبكى دسترسي نداشتند، پذيرفتن نقصان سبك توسط اساتيد و هنرجويان قابل پذيرش نبود ولى در عصر حال كه نتايج تمامى اين آزمونها به شكل ويديو در دسترس همگان وجود دارد و مبارزاتى در سطح حرفهاى ميان فايترهاى برجسته دنيا در قالب مسابقات ام ام اى برگزار ميشود اساتيد برجسته دنيا را به اين باور رساند كه براى ارتقاء خود و هنرجويان سبك خود نبايد به تكنيكهاى سبك خود اكتفا كنند و براى رشد ونمو همواره مانند چشمهاى زلال بايد در حركت و در حال آموختن باشند.
هنرهاى رزمى تركيبي نمونه اى از رزم تن به تن البته در چهارچوب و قوانين ميباشد كه فرد مبارز در اين رشته بايد به تكنيكهاى ضربه اى، تكنيكهاى گلاويزى، پرتابى، خاك، خفگى و شكستنها و قفل مفاصل وهمچنين دفاع، بدل كردن و رهايي تسلط كامل داشته باشد.
ما وقتى از دفاع شخصي صحبت ميكنيم، ديگر هيچ قانونى وجود ندارد نه شرايط سنى ونه جنسيت و نه حتى شرايط وزنى وجود نخواهد داشت از هر وسيله و يا سلاحى استفاده ميشود در دفاع شخصى بايد فرد به اين مهارتها تسلط داشته باشد:
- تكنيكهاى ضربه اى و انواع دفاع.
- تكنيكهاى گلاويزى(پرتابى) و انواع بدل كردن.
- تكنيكهاى مبارزه در خاك (مهار کردن و نگهداشتن، قفل مفصل و اهرم کردن مفاصل حساس، انسداد مسیر تنفسی و شریانهای حیاتی و انواع رهايي و بدل كردن.
- مبارزه با سلاح سرد و روشهاى مقابله و انواع خلع سلاح.
نام گذاری شین دو
با توجه به اینکه اسم سازمان به شکل مشهودی با کیوکوشین تنیده شده است و از طرفی هدف اصلی در این سبک نگاه تخصصی به مقوله ارتباط بین تخصص و رشته های رزمی مؤثر و کارا است که بتوانند این سبک را در کنار سایرین متمایزتر نمایند، لذا شایسته است از همین بستر کار معرفی و نامگذاری سبک را همسو با توانمندیهای تکنیکی و تاکتیکی آن آغاز نماییم. هنر تلفیق کاراته قدرتی و حتی سرعتی را با تخصصهای رزمی همچون جودو و جوجیتسو، یکی از شاخصه های بارز در این سبک بوده و از ترکیب آنها یک مبارزه تمام عیار و واقعی را وصول میکنیم. مرز بین این رشتههای قدرتمند رزمی، محل تولد تاکتیکهای کلیدی و کاربردی در دفاع شخصی خواهد بود که به زیبایی این سبک را میتوان به عنوان دفاع شخصی کاربردی ترکیبی نامگذاری کرد.
لذا شین دو جدای از معنی لغوی خود در زبان ژاپنی(حقیقت راه)، به معنای دفاع شخصی ترکیبی و کاربردی خواهد بود. آنچه یک رزمی کار شیندو در مهارت هایش کسب می کند این است که در شرایط حمله و دفاع قادر به ارائه یک پروتکل بی نقص از دفاع شخصی ترکیبی خواهد بود و براحتی قادرخواهد بود بر حریف خود فائق آید.یک رزمی کار شین دو در همه شرایط رزم برای دفاع از خود برنامه ای منسجم دارد.